Her yıl milyarlarca kutu hazır Japon eriştesi yeniliyor. Yemek için içine sıcak su eklemek yetiyor. Peki bu yiyecek nasıl bulundu, nasıl bu kadar popüler oldu? Japon eriştesinin mucidi Momofuku Ando idi. Osakalı işadamı, bahçesindeki kulübede aylar boyu uğraştıktan sonra 1958'de Nissin eriştelerini piyasaya sürdü. BBC Future'dan Veronique Greenwood'un haberine göre; Erişteler kaynatılıp tuzlandıktan sonra kurutuluyor, ardından hızlı bir kızartma işleminden geçiriliyordu. Kızartma yoluyla tam kuruma sağlanarak ürünün raf ömrü uzatıldığı gibi, eriştenin içinde boşluklar da bırakılmış oluyordu. Daha sonra erişteye sıcak su döküldüğünde bu boşluklara su dolduğu için birkaç dakikada pişmesi sağlanıyor. Günümüzdekinin tersine ilk zamanlar hazır erişte restoranda tazesini yemekten daha pahalıya mal oluyordu. Ando, vergi kaçakçılığından iki yıl hapis yatmış, orta yaşlı, renkli bir kişiydi. Dünyayı Japon eriştesiyle doyurma görevine soyunmuşçasına pazarlıyordu ürününü. 2000 yılında Tokyo'daki bir düşünce kuruluşu '20. yüzyılın önemli Japon icatları' konulu bir anket yaptığında hazır erişte birinci gelmişti (Pokemon sekizinci olmuştu).

98 milyar paket

Geleneksel Japon mutfağı ise birçok bakımdan hazır eriştenin tam tersi özelliklerini taşıyor, uzun hazırlama ve yeme süresi gerektiriyor. Japon mutfağı çok lezzetli olmakla birlikte hazır erişte Japonya'nın milli sembolü niteliği taşıyor. Bu başarı sadece Japonya'da değil dünya çapında. 2015'te 98 milyar paket hazır erişte tüketilmiş. Uzun yıllar Batı'daki süpermarketlerde Top Ramen, Maruchan Ramen ve Cup Noodles tekeli vardı adeta. Ancak son yıllarda çok yeni isimler ve farklı türler kiosklanır oldu.