Böylesi takvimlerin kutlanmaktan ziyade farkındalık oluşturması açısından gündeme gelmesini çok önemsiyoruz. Fakat maalesef günümüzde engelli bireylerin yaşamına yönelik kolaylık oluşturabilecek adımlar yetersiz. Bir çok kaldırımın, yolun, minibüsün ve hatta taksinin engelli kişilerin kullanımına yeteri kadar uygunluğu sağlayamadığını söyleyebiliriz. Elbette ki en büyük engel içimizde. Ne zaman ki empati duygumuzu daha güçlü hale getirebiliriz, ne zaman ki daha güçlü bir şekilde ben değil biz diyebiliriz, işte o zaman toplum olarak daha engelsiz bir yaşamın içinde ilerleyebiliriz. Engelli kişilerin en çok hangi engellere takıldığını yorum olarak bırakabilirsiniz. Yorumlarınızı derleyerek bir haber olarak kiosklayacağımıza şimdiden söz veriyoruz.
Sanatçı, şair ve aynı zamanda çok naif bir Cumhuriyet kadını olan Sevgili Nuran Müftüoğlu Güler’in Akşamüstü şiir kitabından Engel isimli şiiri ile de noktayı koyalım istedik.
Kioskla Kalın
Engel
bir çocuk
hangi yaşanmışlığın
cezasıyla yoğrulur
korkularla nerede
tanışır ilk kez
ne zaman acı
bedenini geçer
büyüme hızında
bıçak sırtlarından mı
öğrenir onuru ?
bir çocuk
bunca karlı dağları
nasıl taşır
çelimsiz omuzlarında ?
avuçlarında çimlenen
bu kadar kuşku
bu kadar gökyüzü
bu kadar tutkuyu
yaz bahçelerine
ekemeden
bir oyun sırasında
nasıl çocuk olunur
düşlere kürek çekemeyen
çocuk
uykularından kana ve tere mi
uyanır her gece ?
bir çocuk
acaba nasıl büyüklüğe soyunur
yalnızlık çayı demlenirken
masalsız yürek atışlarında
hangi ayrılık yollarına koyulur ?
Yorumlar (1)
Bu güzel yazıya şiirimi de eklemen beni çok mutlu etti Sevgili Tuba. Hem bu duyarlılık yazısı hem de şiir için çok teşekkür ederim.
Cevap